آهن درمانی و سردردهای میگرنی

زمینه و هدف: میگرن یکی از اشکال شایع سردرد می باشد که علت و مکانیسم کاملاً شناخته شده ای نداشته و علیرغم ارتباط بین کم خونی فقر آهن و سردرد، ارتباط این بیماری با حملات میگرن مشخص نیست. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آهن درمانی در شدت و مدت زمان حملات سردرد در بیماران مبتلا به میگرن انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی بر روی 90 نفر از زنان مبتلا به میگرن، در سه گروه 30 نفری (با تعادل منفی آهن، با آنمی فقر آهن و یا با آهن خون طبیعی)، در سه دوره 45 روزه انجام گردید. برای بیماران هر سه گروه در هر سه دوره درمانی داروی والپروات سدیم (mg 400 روزانه) تجویز گردید و در دوره دوم درمان بیماران هر سه گروه علاوه بر والپروات سدیم، روزانه سه قرص سولفات آهن حاوی mg 50 آهن دریافت نمودند. تعداد حملات و شدت سردرد بیماران قبل از شروع درمان و در انتهای هر دوره درمانی مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط آمار توصیفی و آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تعداد حملات میگرن گروه با آهن خون طبیعی در دوره دوم علیرغم کاهش کلی نسبت به دو گروه دیگر بطور معنی داری بالاتر بود (05/0p<). شدت حملات در دوره اول درمان در گروه با آهن خون طبیعی بطور معنی داری نسبت به دو گروه با تعادل منفی آهن و با آنمی فقر آهن کمتر بود (05/0p<). در دوره سوم نیز شدت حملات گروه با آهن خون طبیعی از شدت حملات گروه با تعادل منفی آهن بطور معنی داری کمتر گزارش گردید (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می توان داروی آهن را جایگزین بخشی از تدابیر درمانی رایج در بیماران مبتلا به میگرن که دچار کم خونی فقر آهن هم می باشند.